Bozdoğan'a bağlı Dutağaç, Kızılca ve Olukbaşı (Biresse) Mahalleleri'nde insanlık tarihi kadar eski el dokumacılı son yıllarda can çekişiyor.

Uzun yıllar ve 70'li  yılların sonlarına kadar bu yörede altın çağını yaşayan El Dokumacılığı  dokumada makineleşmenin yaygınlaşmasından sonra eski popülerliğini kaybetti.

El Tezgahlarında dokunan kıl çadır, kıl yazgı, kıl çuvalın maliyeti yüksek olunca pazar ve alıcı bulmada zorlanan dokumacı esnafı, daha az maliyeti olan ve daha çabuk dokuma yapılan elektrikli tezgahlarda dokuma yapmaya başladı.

Yörede el tezgahlarında dokuma yapan ustalar işlerini bırakırken, usta olmayınca yeni eleman yetişme şartları da ortadan kalktı. Ata sanatı dokuma mazide kalan bir anı olarak bugün belleklerde yerini alırken, kıl dokumacılığı ile uğraşan birkaç esnaf hala bu işten ekmek kazanıyor. 

Dutağaç Mahallesi'nde keçi kılı tarama atölyesi faal bir durumda kıl tarıyor. Çevre yerleşim alanlarında ve diğer yörelerden kıl alan işletme sahibi İzzet Karcı, kıl taramasından elde ettiği "Kaşmir"i  Çin'e ihraç ediyor. Ayrışan kıl çadır dokumasında kullanılmak üzere satıyor.

Yörede gelişmiş dokuma tezgahları bulunmasa da ev kadınları boş zamanlarında kıl eğiriyor. Dutağaç Mahallesinde ev işlerinden arta kalan zamanı değerlendirdiğini söyleyen Nigar Özer adlı ev hanımı   çadır dokumasında kullanılmak üzere  kıl eğirerek ev ekonomisine katkıda bulunuyor.

Eski dokuma tezgahlarını mahallede değerlendiren bazı vatandaşlar, penye artıklarını iplik haline getirerek yolluk ve araba kılıfı dokuyorlar. Erkek olsun kadın olsun penye ipliklerini yumak haline getiren mahalle sakinleri ev ekonomisine katkıda bulunduklarını ifade ederlerken, Erkan Aydın "boş zamanlarımda penyeden yumak hazırlayarak azda olsa para kazanıyorum" dedi.

Çevrede el dokumacılı azalırken, çevre özelliklerine uygun küçük baş hayvanlarda da azalma olduğu, özellikle keçi yetiştirmede gözle görülen bir azalmanın söz konusu olduğu belirtiliyor.